รายละเอียดร้านค้า

     เหรียญรุ่นนี้คณะศรัทธาอันมีนายเสนาะ ธรรมดี ฌ)นเลขานุการคณะกรรมการมีจิตศรัทธาสร้างเหรียญรุ่นนี้ขึ้น มีวัตถุประสงค์เพื่อแจกจ่ายให้แก่ทหาร ตำรวจ ที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่ในเขตทุรกันดาร โดยได้เชิญรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม (พลเรือเอกสงัด ชลออบู่) เป็นประธานแต่ท่านติดราชการ ซึ่งได้มอบให้ พลเรือเอกพรธนภูมิ รองปลัดกระทรวงกลาโหม ไปร่วมพิธีแทน ได้ทำพิธีพุทธาภิเษกที่วัดสันติธรรม(ซึ่งเป็นวัดที่หลวงพ่อสิม พุทธาจาโร เป็นผู้สร้าง) เชียงใหม่ ก่อนแล้วนำไปวัดดอยแม่ปั๋ง หลวงปู่แผ่เมตตาในวิหาร เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2520 มี 2 แบบ

1. เหรียญรูปใข่ ด้านหน้ารูปครึ่งองค์หน้าตรงเฉียงไปด้านซ้ายเล็กน้อยห่มคลุม ข้อความ "หลวงปู่แหวน สุจิณโณ" มีตอกโค๊ต ทร ด้านหลังมีรูปสมอกลางแผนที่ประเทศไทย  พระคาถา ข้อความ "วัดดอยแม่ปั๋ง เชียงใหม่ 2520 " จำนวนสร้างเหรียญทองแดง 30,000 เหรียญ 

2. เหรียญรูปอาร์ม ด้านหน้ารูปครึ่งองค์หน้าตรงห่มคลุม ข้อความ "หลวงปู่แหวน สุจิณโณ" มีตอกโค๊ต ทร ด้านหลังมีรูปสมอกลางแผนที่ประเทศไทย  ข้อความ "วัดดอยแม่ปั๋ง เชียงใหม่ 2520 " จำนวนสร้างเหรียญทองแดง 30,000 เหรียญ มีเนื้อทองคำสร้าง 5 เหรียญ เนื้อเงินกับเงินลงยาประมาณ 314 เหรียญ และทองแดงลงยาอีกไม่มาก

     หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ เดิมชื่อ ญาณ หรือ ยาน รามศิริ เกิดวันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2430 วันจันทร์ ขึ้น 3 ค่ำ ปีกุน ณ บ้านนาโป่ง บ้างก็ว่า บ้านหนองบอน ตำบลหนองใน (ปัจจุบัน เป็น ตำบลนาโป่ง) อำเภอเมือง จังหวัดเลย เมื่อหลวงปู่อายุประมาณ 5 ขวบ พอจำความได้บ้างว่า ก่อนที่มารดาจะเสียชีวิต ได้เรียกไปสั่งเสียว่า "ลูกเอ๋ย แม่ยินดีต่อลูก สมบัติใด ๆ ในโลกนี้ จะเป็นกี่ล้านกี่โกฏก็ตาม แม่ก็ไม่ยินดี และแม่จะยินดีมาก ถ้าลูกจะบวชให้แม่จนตายในผ้าเหลือง ไม่ต้องสึก ออกมามีเมีย นะลูกนะ" หลัง จากนั้นมารดาได้ถึงแก่กรรมลง ท่านจึงอยู่ในความดูแลของตากับยายขุนแก้ว อนึ่ง ยายของหลวงปู่ได้ฝันว่า เห็นหลานชายไปนั่งไปนอนอยู่ในดงขมิ้นจนเนื้อตัวเหลืองอร่ามน่าชม จึงได้มาร้องขอให้บวชเช่นเดียวกัน ท่านจึงรับปาก แล้วบวชพร้อมกับหลานยายอีกคน หนึ่ง ซึ่งมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน และมีศักดิ์เป็นน้า ยายได้นำหลานทั้ง 2 คน ไปถวายตัวต่อ พระอุปัชฌาย์ที่ วัดโพธิ์ชัย ( มหานิกาย) ในหมู่บ้านนาโป่ง เพื่อฝึกหัดขานนาค ทำการบรรพชาเป็น สามเณรต่อไป

     ด้วยคำพูดของแม่ในครั้งนั้น เป็นเหมือนพรสวรรค์คอยเตือนสติอยู่ตลอดเวลา มันเป็นคำสั่ง ที่ก้องอยู่ในความทรงจำมิรู้เลือน จนในที่สุดท่านก็ได้บวชตามความประสงค์ของมารดาและใช้ชีวิต อยู่ในผ้าเหลืองจนตลอดอายุขัย

    หลวงปู่แหวน มีโรคประจำตัวคือ เป็นแผลเรื้อรังที่ก้นกบยาวประมาณ 1 ซม. มีอาการคัน ถ้าอักเสบก็จะเจ็บปวดมาก และอีกโรคหนึ่ง คือ เป็นต้อกระจกนัยน์ตาด้านซ้าย เป็นต้อหินนัยน์ตาด้าน ขวา หมอได้เข้าไปรักษาเป็นครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.2518 ซึ่งรักษาแล้ว สุขภาพก็ยังแข็งแรงตามวัย แต่ ต่อมาปี 2519 ร่างกายเริ่มซูบผอม อ่อนเพลีย ฉันอาหารได้น้อย ขาทั้ง 2 เป็นตะคริวบ่อย ต่อมา 2520 สุขภาพทรุด ค่อนข้างซูบเหนื่อยอ่อน เวียนศีรษะถึงกับเซล้มลง และประสบอุบัติเหตุขณะครอง ผ้าจีวรในวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2522 ซึ่งเป็นวันที่ทางวัดจัดงานผูกพัทธสีมา ส่งผลให้เจ็บบั้นเอวและ กระดูดสันหลัง ลุกไม่ได้ ต้องนอนอยู่กับที่ รักษาอยู่เดือนหนึ่ง ก็หายเป็นปกติ แต่เนื่องจากหลวงปู่อายุ มากแล้ว จึงมีอาการอาพาธมาโดยตลอด คณะแพทย์ก็คอยให้การรักษาด้วยดีเช่นกัน จนกระทั่งใน วัน อังคารที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ.2528 เวลา 21.53 น. การหายใจครั้งสุดท้ายก็มาถึง หลวงปู่ท่านได้ละร่าง อันเป็นขันธวิบากไปด้วยอาการสงบ สิริรวมอายุได้ 98 ปี