รายละเอียดร้านค้า

ไต้ฮงกง หรือ ไต้ฮงโจวซือมหาเถระ เป็นพระอริยสงฆ์ชาวจีนในสมัยราชวงศ์ซ่ง หลักแห่งเมตตาธรรม และแนวจริยวัตรอันประเสริฐของท่านเป็น ต้นกำเนิดแห่งกุศลสาธารณะของมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง คำว่า “ป่อเต็กตึ๊ง” หมายถึง “สนองพระคุณ
    ไต้ฮงกงเกิดที่เมืองเวินโจว ในแคว้นเจอเจียง เมื่อ พ.ศ. ๑๕๘๒ ในสมัยราชวงศ์ซ่ง จากตระกูลลิ้ม เดิมชื่อหลิงเอ้อครอบครัวของท่านสมบูรณ์ด้วยทรัพย์สินได้รับการศึกษาทั้งทางวิชาการและพุทธศาสนา สอบได้เป็นบัณฑิตระดับจิ้นสือ และเข้ารับราชการเป็นนายอำเภอเมื่ออายุ ๕๔ ปี การแก่งแย่งอำนาจของขุนนางผู้ใหญ่ในราชสำนักและความผันแปรทางการเมืองทำให้เบื่อหน่าย จึงลาออกจากราชการเข้าอุปสมบทในบวรพุทธศาสนาบิตุ และเผยแพร่ธรรมะ เป็นเวลายาวนานในมณฑลฮกเกี้ยน ใน พ.ศ. ๑๖๖๓ เมื่อธุดงค์มาถึงที่อำเภอเตี้ยเอี้ย มณฑลกวางตุ้ง ท่านเจริญอายุถึง ๘๑ ปี แล้วเข้าจำพรรษาที่อารามเล่งจั๊วโก๋วยี่ในปักซัว และต่อมาจึงย้ายไปที่วัดเมี่ยนอันกวนในฮั่วเพ้งไม่ห่างจากแม่น้ำเหลียงเจียงนัก ท่านปฏิบัติธรรมแผ่เมตตาอย่างต่อเนื่อง ดินแดนตอนใต้ของจีนในแถบนี้ประสบภัยพิบัติทางธรรมชาติอยู่เป็นนิจ ทั้งวาตภัย อุทกภัย และภัยแล้ง ผู้คนอดอยากเกิดโรคระบาดล้มตายจำนวนมากไต้ฮงกงจัดการเก็บศพเหล่านี้ไปฝังโดยไม่รังเกียจ ตั้งศาลาทานรักษาโรคที่ริมโขดหินใหญ่ ชักชวนชาวบ้านและสานุศิษย์ให้ประกอบกิจกรรมกุศลกันอย่างกว้างขวาง แม่น้ำเหลียงเจียงเป็นแม่น้ำกว้างใหญ่ถึง ๓๐๐ วา ไหลลงสู่ทะเลจีนใต้สายน้ำเชี่ยวกรากตลอดปี เรือล่มคร่าชีวิตผู้สัญจรไปมาเป็นจำนวนมาก ไต้ฮงกงมุ่งมั่นสร้างสะพานฮั่วเพ้งช่วยบรรเทาภัยท่านใช้เวลาถึง ๕ ปี วางแบบเขียนผัง และเดินทางไปฮกเกี้ยนเพื่อศึกษาวิธีการสร้างสะพานและจัดหาวัสดุ หินแต่ละแท่งที่ใช้ก่อสร้างหนักหมื่นชั่ง ชาวบ้านต่างมีศรัทธาร่วมกันบริจาควัตถุปัจจัยกำลังกายกำลังทรัพย์ เริ่มก่อสร้างใน พ.ศ. ๑๖๗๐ ขณะนั้นไต้ฮงกงเจริญอายุได้ ๘๘ ปี สร้างสะพานทั้งกลางวันและกลางคืนโดยไม่ย่อท้อ เมื่อสร้างสะพานได้ ๑๖ ช่วง เหลือเพียงช่วงหัว และท้าย ไต้ฮงกงมรณภาพลงในปีนั้น อีก ๒๖ ปีต่อมาจึงมีผู้สามารถสืบทอดเจตนารมณ์สร้างสะพานจนเสร็จ สะพานฮั่วเพ้งยังคงทนยืนหยัดเป็นประจักษ์พยานรูปธรรมแห่งเมตตาธรรมและความเพียรของท่านมาจนถึงปัจจุบันนี้ พระคุณของไต้ฮงกงแผ่ไพศาลชาวจีนตอนใต้เลื่อมใสศรัทธาตลอดมาทุกยุคสมัย สร้างศาลาบุญเพื่อเป็นอนุสรณ์รำลึกถึงพระคุณท่านและ สืบทอดกุศลเจตนาของท่าน ในปัจจุบันมีกุศลสถานสนองพระคุณในประเทศจีน ๒๓๗ แห่ง และในแถบเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ๔๐ แห่ง เช่น ศาลฮั่วเพ้งป่อเต็กโก๋วตึ๊ง ในตำบลฮั่วเพ้ง ซึ่งประดิษฐานพระรูปไต้ฮงกง และภาพวาดของท่านอายุราว ๙๐๐ ปี รวมทั้งแผ่นศิลาจารึกเรื่องราวของท่าน ในปัจจุบันนี้สุสานของท่านที่ฮั่วเพ้งได้รับการบูรณะขึ้นเป็นอุทยานประวัติศาสตร์ ตั้งอยู่ในเขตทิวทัศน์สงบและสวยงามที่เนินเขาเฉียวเหวิ่ยบนเส้นทางหลวงสายกวางเจา-ซัวเถา อุทยานแห่งนี้มีความสง่า โอ่อ่า งดงามเป็นอย่างยิ่ง ประกอบ ด้วยหมู่อาคารหลายหลัง โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่ศาลาไต้ฮงกงซึ่งสร้างอย่างประณีตอยู่เบื้องหน้าสุสานไต้ฮงกง ถัดไปเป็นนินเขาเขียวชอุ่มและป่าไม้ นอกจากนี้ ยังมีหออนุสรณ์ อาคารป่อเต็ก และศาลาหลายหลัง บรรยากาศและทิวทัศน์ที่สุข สงบชำระจิตใจให้ผ่องใส และรำลึกคุณอันแผ่ไพศาลของไต้ฮงกง กล่าวกันว่า เจตนารมณ์ไต้ฮงกงเปรียบเสมือนสายน้ำในแม่น้ำเหลียงเจียงที่ไหลลงสู่ทะเลใต้ แพร่สะพัดไปที่ทุกแห่งหน
    สำหรับประเทศไทยนั้น รูปธรรมแห่งศรัทธาบารมีของไต้ฮงกงปรากฏขึ้นในราว ๑๐๐ ปีก่อน ตรงกับสมัยรัชกาลที่ ๕ เมื่อ นายเบ๊ยุ่น ชาวฮั่วเพ้ง อัญเชิญรูปสลักไม้ไต้ฮงกงมายังกรุงเทพฯ และต่อมาคณะพ่อค้าชาวจีน ๑๒ คน ได้ร่วมกันจัดตั้งคณะเก็บศพไต้ฮงกง เก็บศพไร้ญาติโดยไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนา เป็นรากเหง้าต้นกำเนิดของมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง แห่งประเทศไทยที่เจริญเติบโตก้าวหน้ามาถึง ๙๐ ปีในพุทธศักราช ๒๕๔๓