รายละเอียดร้านค้า

    ประวัติการสร้างวัดเมื่อ พ.ศ. 2378 ชาวไทยพวนอพยพมาจากตำบลบางน้ำเชี่ยว อำเภอพรหมบุรี จังหวัดสิงห์บุรี โดยการนำของพระภิกษุได้มาตั้งบ้านเรือนที่บริเวณวัดและบ้านโคกกะเทียมซึ่งเป็นบ้านเก่าเมืองร้างตั้งชื่อว่าบ้านโคกกะเทียม แยกกันอยู่เป็นกลุ่ม กลุ่มเล็กๆ 4 กลุ่ม ตั้งสำนักสงฆ์ 4 แห่ง ต่อมาได้อพยพย้ายภูมิลำเนาและหาพื้นที่ทำกินใหม่ตั้งแต่ พ.ศ. 2403 – 2444 คงเหลือสำนักสงฆ์ ซึ่งต่อมาก็คือ วัดโคกกะเทียมแห่งเดียวกับการสร้างอุโบสถหลังแรก สันนิษฐานว่า สร้างเมื่อ พ.ศ. 2392 รุ่นเดียวกับอุโบสถวัดถนนแคและสิ่งที่เป็นโบราณสถานมีพระเจดีย์องค์หนึ่งสร้างขึ้นพร้อมกับอุโบสถหลังเดิมนัยว่าบรรจุกระดูกหรืออัฐิของ เจ้าอาวาสองค์แรก

    นับตั้งแต่หลวงพ่อพระครูอดุลธรรมประยุตมาเป็นเจ้าอาวาสท่านได้ดำเนินการก่อสร้างอุโบสถ หลังใหม่ ซ่อมแซม อุโบสถหลังเก่าจะ สร้างฌาปนสถานศาลาบำเพ็ญกุศลศพ 1 หลัง ศาลาการเปรียญ หลังใหม่ ซ่อมแซมศาลาการเปรียญหลังเก่า รวมทั้งหอสวดมนต์ หอระฆัง กุฏิสงฆ์ กุฏิแม่ชี วิหารและกุฏิเจ้าอาวาส รวมทั้งการปรับพื้นที่บริเวณวัด รั้วกำแพงจนเป็นวัดที่มีขนาดกว้างขวาง รองรับศรัทธาของพุทธศาสนิกชนทั้งในหมู่บ้านและต่างถิ่น

ลำดับเจ้าอาวาสวัดโคกกะเทียม

1. พระภิกษุเมฆ รตนปุตฺโต อายุ 53 ปี 7 พรรษา

2. พระภิกษุดำ ฐิติโร อายุ 67 ปี 11 พรรษา

3. พระภิกษุเจ๊ก จนฺทสาโร (คนจีน) อายุ 61 ปี 2 พรรษา

4. พระภิกษุเลี้ยง รตนปุตฺโต (น้อยพันธ์) อายุ 48 ปี 27 พรรษา และมีพระมหาบุญมา กัญญาเงินเป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาส

5. พระภิกษุละม้าย ธมฺมทีโป (พระครูอดุลธรรมประยุต) ตั้งแต่ พ.ศ. 2484 – 27 กรกฎาคม 2551

6. พระมหาสมบัติ อิสฺสรธมฺโม รักษาการเจ้าอาวาสตั้งแต่ พ.ศ. 2551 ถึงปัจจุบัน

การก่อตั้งวัดโคกกระเทียม

    การอพยพมาคราวนั้นจะมีพระสงฆ์หรือครูบาเป็นหัวหน้า เมื่ออพยพมาอยู่ใหม่ ๆ ได้ตั้งสำนักสงฆ์เพื่อเป็นศูนย์รวมและประกอบศาสนกิจ ถึง 4 สำนัก เมื่อครอบครัวแยกอพยพออกไป หลายครอบครัวแล้วจึงได้ยุบวัดลงคงเหลือวัดเดียว คือ วัดโคกกระเทียม ปัจจุบัน

    วัดโคกกระเทียม เมื่อเริ่มสร้างครั้งแรกเป็นสำนักสงฆ์มีพื้นที่เพียง 5 ไร่เศษ ต่อมาสมัย พระครูอดุลธรรมปยุต มาเป็นเจ้าอาวาสตั้งแต่ปี พ.ศ. 2484 ได้มีผู้บริจาคที่ดินเพิ่มเติมให้กับ วัดซึ่งที่ดินที่บริจาคมีพื้นที่รอบบริเวณวัด จนถึงปัจจุบันมีพื้นที่วัด 22 ไร่เศษ

    อนึ่งพระอุโบสถหลังเก่าชำรุดก้อนอิฐตกลงมากอง อาจารย์วัฒนะ น้อยพันธ์ ขณะนั้นดำรงตำแหน่งครูใหญ่โรงเรียนบ้านโคกกระเทียม ได้ไปจดทะเบียนกับกรมศิลปากรพิพิธภัณฑ์สถานจังหวัดลพบุรี และนำอิฐไปให้ผู้ที่มีความรู้ภาษาไทยน้อยอ่านดูพอได้ใจความว่า

    - สาวน้อย ซ่อยจับเฮียง
    - ฮ่างงาม สาวฮาม เฮย
    - เจ้าไว้ใก ห่อนเฮย (ส่วนใหญ่อิฐผุไม่สามารถอ่านข้อความได้ชัดเจน)

    สันนิษฐานว่า การสร้างพระอุโบสถหลังนี้ คงปั้นอิฐเผาเอง มีหนุ่ม ๆ สาว ๆ เป็นกำลังสำคัญ ช่วยกันปั้นอิฐและก่อสร้าง ขีด เขียน ข้อความต่าง ๆ ลงบนก้อนอิฐเวลาก่อสร้าง มีหนุ่ม สาวมาช่วยขน อิฐเรียงกัน สายน้อย (คือสาววัยรุ่น) สาวฮาม (สาวใหญ่) เวลาก่อสร้าง ต่อมาราวปี พ.ศ. 2459 เฒ่าแก่สุก นางซุ้ม ทองตันไตรย์ ได้ทำการซ่อมแซมขึ้นครั้งหนึ่งเป็นที่น่าสังเกตว่าพระอุโบสถ วัดโคกกระเทียม วัดถนนแค และวัดบ้านทราย จะมีรูปทรงเดียวกัน และน่าจะสร้างขึ้นพร้อมกัน หรือเวลาใกล้เคียงกันประมาณปี พ.ศ. 2392