พระผงรูปเหมือนหลวงปู่เนย สมจิตฺโต วัดป่าโนนแสนคำ ปี 54

หน้าร้าน : Gallery สินค้า : ข่าวสารจากร้านค้า : วิธีการชำระเงิน : ติดต่อร้าน : บทความ

เจ้าพระยาพระเครื่อง

ลำดับที่เยี่ยมชม

Online: 148 คน

ยินดีต้อนรับ เข้าสู่ : เจ้าพระยาพระเครื่อง

รายละเอียดร้านค้า

ชื่อร้านค้า

เจ้าพระยาพระเครื่อง

ชื่อเจ้าของ

Weerapong prommontree/วีรพงศ์ พรหมมนตรี(อ้น ระโนด)

รายละเอียด

Sale thai amulet as well as share information and knowledge about Thai amulet to interesting persons particularly foriegners./ให้บูชาพระเครื่องและแลกเปลี่ยนความรู้เกี่ยวกับพระเครื่องในเรื่องประวิติเกจิ

เงื่อนไขการรับประกัน

เก๊คืนเต็มจำนวน หากคืนพระในสภาพเดิม ภายใน 7 วัน คืน 100 % ภายในสองสัปดาห์ คืน 75 % ภายใน 1 เดือน คืน 50 % / Refund schedule with in 7 days 100 % , with in 14 days 75 % , with in 30 days 50 %

ที่อยู่

Weerapong prommontree 165/91 Senbordee Pimolrach Bangboutong, Nontaburi 11110/วีรพงศ์ พรหมมนตรี 165/91 ซ 26 หมู่บ้านสินบดี ต. พิมลราช อ บางบัวทอง จ. นนทบุรี 11110

เบอร์ที่ติดต่อ

081-6414009,029243140 ( อ้น ระโนด ) line ID weerapong07

E-mail

eon_werapong123@hotmail.com

วันที่เปิดร้าน

01-01-2554 วันหมดอายุ 01-01-2568

ท่านสามารถชำระเงิน ผ่านทางธนาคาร อีแบงค์กิ้ง หรือ ตู้ ATM ตามบัญชี ด้านล่าง
ธนาคาร	สาขา	ชื่อบัญชี	เลขที่บัญชี	ประเภทบัญชี
กสิกรไทย	สำเหร่	นายวีรพงศ์ พรหมมนตรี	032-2-93420-3	ออมทรัพย์
กรุงไทย	บางบัวทอง	นายวีรพงศ์ พรหมมนตรี	121-0-28494-4	ออมทรัพย์
กรุงเทพฯ	งามวงศ์วาน	นายวีรพงศ์ พรหมมนตรี	917-004262-7	ออมทรัพย์

วัตถุมงคล: พระเครื่องเกจิอาจารย์ภาคอีสาน

พระผงรูปเหมือนหลวงปู่เนย สมจิตฺโต วัดป่าโนนแสนคำ ปี 54
07-04-2562 เข้าชม : 2487 ครั้ง

[ ชื่อพระ ] พระผงรูปเหมือนหลวงปู่เนย สมจิตฺโต วัดป่าโนนแสนคำ ปี 54

[ รายละเอียด ] พระครูวิมลสีลาภรณ์ (เนย สมจิตฺโต) วัดป่าโนนแสนคำ บ้านทุ่งคำ ตำบลเจริญศิลป์ อำเภอเจริญศิลป์ จังหวัดสกลนคร
เดิมชื่อ เนย มูลสธูป ท่านเกิดเมื่อวันที่ ๑๗ กันยายน ๒๔๘๐ ตรงกับวันศุกร์ ขึ้น ๑๒ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีฉลู ณ บ้านกุดแห่ ตำบลกุดเชียงหมี อำเภอเลิงนกทา จังหวัดอุบลราชธานี (ปัจจุบันจังหวัดยโสธร)
บิดาชื่อนายเอี่ยม มูลสธูป มารดาชื่อนางสุรีย์ มูลสธูป มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกันรวม ๙ คน
เมื่ออายุได้ ๗ ปี ได้เข้ารับการศึกษาที่โรงเรียนบ้ากุดแห่ อายุ ๘ ปี ป่วยเป็นโรคท้องเรื้อรัง ขาดการเรียนอยู่ ๓ เดือน อายุ ๑๑ ปี เรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ แล้วออกมาช่วยทพ่อแม่ทำนา ด้วยในสมัยนั้นการเรียนภาคบังคับที่ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ เท่านั้น การที่จะเรียนต่อให้สูงขึ้นต้องเดินทางไปเรียนต่อยังต่างถิ่น หลวงพ่อต้องออกมาทำนาช่วยพ่อแม่ตามประเพณี พออายุได้ ๑๖ ปี ก็กลับมาช่วยพ่อแม่ทำนาตามเดิมด้วยความขยันหมั่นเพียรเต็มกำลังความสามารถ พออายุได้ ๒๐ ปี บิดามารดาและเจ้าภาพผู้ที่จะถวายผ้าป่านำท่านไปมอบให้เป็นศิษย์ท่านพระอาจารย์ดี ฉนฺโน ซึ่งเป็นศิษย์รุ่นใหญ่ของท่านพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโล ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต พระอาจารย์ฝ่ายวิปัสสนา ธุระที่สำคัญ ท่านได้ฝึกขานนาคอยุ่เป็นเวลา ๓ เดือนเต็ม จึงได้รับการบรรพชาอุปสมบทในเขตวิสุงคามสีมา วัดป่าสุนทราราม อำเภอเลิงนกทา เมื่อวันที่ ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๐๐ พระอุปัชฌาย์ คือ พระครูภัทรคุณาธาร (บุญ โกสโล) ป.ธ. ๔ วัดพรหมวิหาร พระอาจารย์สิงห์ทอง ปภากโร เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระสมุห์อุ้ยเป็นพระอนุสาวนาจารย์ เมื่ออุปสมบทแล้วท่านได้เข้ารับฟังธรรมกับท่านพระอาจารย์ดี ฉนฺโน เจ้าอาวาสวัดป่าสุนทรารามอยู่บ่อย ๆ ท่านได้จำพรรษาดังนี้
พรรษาที่ ๑ (พ.ศ. ๒๕๐๐) ได้จำพรรษาที่วัดป่าสุนทราราม โดยมีท่านพระอาจารย์สิงห์ทอง ปภากโร เป็นผู้ให้นิสัยรับโอวาทการปฏิบัติธรรม ในพรรษานั้น หลวงพ่อได้ถือธุดงค์ห้ามภัตตาหารที่นำมาถวายภายหลังตลอด ๓ เดือน
พรรษาที่ ๒ (พ.ศ. ๒๕๐๑) ได้จำพรรษาที่วัดป่าสุนทรารามและถือธุดงค์ห้ามภัตตาหารเหมือนเดิม
พรรษาที่ ๓ (พ.ศ. ๒๕๐๒) ได้จำพรรษาที่วัดป่าสุนทราราม และคือธุดงค์เนสัชชิก คือไม่นอนตลอดเวลากลางคืน ธรรมดาธุดงค์ข้อนี้ต้องอกนอนตลอดทั้งวัน แต่ท่านอดนอนเฉพาะกลางคืน กลางวันพักบ้างตลอดพรรษา ด้วยสุขภาพท่านไม่แข็งแรง
พรรษาที่ ๔ (พ.ศ. ๒๕๐๓) ได้ขออนุญาตท่านพระอาจารย์สิงห์ทอง ปภากโร เพื่อไปจำพรรษาที่วัดถ้ำพระ บ้านคำไหล ตำบลดงเย็น อำเภอมุกดาหาร จังหวัดนครพนม (ปัจจุบันเป็นจังหวัดมุกดาหาร) เรียนท่านว่าจะท่องปาฏิโมกข์ให้จบ พอออกพรรษาก็ท่องปาฏิโมกข์จบพอดี
พรรษาที่ ๕ (พ.ศ. ๒๕๐๔) ได้จำพรรษาที่ภูถ้ำพระ
พรรษาที่ ๖ (พ.ศ. ๒๕๐๕) ได้จำพรรษาที่ภูถ้ำพระ
พรรษาที่ ๗ (พ.ศ. ๒๕๐๖) ได้จำพรรษาที่ภูถ้ำพระ
พรรษาที่ ๘ (พ.ศ. ๒๕๐๗) ได้จำพรรษาที่ภูถ้ำพระ
พรรษาที่ ๙ (พ.ศ. ๒๕๐๘) ได้จำพรรษาที่ภูถ้ำพระ
ท่านได้ประกอบความเพียรด้วยความวิริยะอุตสาหะแรงกล้า ไม่จำวัดตลอดกลางวัน เพราะที่ภูถ้ำพระนั้น ถ้าพระหรือสามเณรรูปใดจำวัดในเวลากลางวันจะป่วยเป็นไข้ ส่วนตัวท่านไม่เป็นไข้เลยตลอดพรรษา
พรรษาที่ ๑๐ (พ.ศ. ๒๕๐๙) ได้จำพรรษาที่ภูกระแต บ้านฮ้อม ตำบลอาจสามารถ อำเภอเมือง จังหวัดนครพนม กลางพรรษาได้ป่วยเป็นโรคไอเจ็บหน้าอก ได้ไปให้แพทย์ตรวจรักษาที่โรงพยาบาลประจำจังหวัดนครพนม แพทย์ลงความเห็นว่าเป็นโรคหลอดลมอักเสบ หมอจัดให้ไปฉีดยาที่ตำบลอาจสามารถ แต่ท่านไปฉีดยาที่โรงพยาบาลทุกวันไม่ไหว เพราะวัดที่จำพรรษาห่างจากตัวเมือง ๘ กิโลเมตร ถ้าไม่ทันรถก็ต้องเดินไป พอหายเป็นปกติแล้วก็ประกอบความเพียรอย่างจริงจังต่อเนื่อง จนปรากฎว่าจิตได้รับความสงบนิ่งดิ่งเข้าสู่สมาธิ ได้รับความสงบเยือกเย็นในสมาธิภาวนาพอสมควร เมื่อออกพรรษาแล้วได้ไปพักที่วัดโนนนิเวศน์ อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี และเดินทางไปพักบ้านหินฮาว ต่อจากนั้นก็ไปที่อำเภอโคกสำโรง จังหวัดลพบุรี
พรรษาที่ ๑๑ (พ.ศ. ๒๕๑๐) ท่านได้จำพรรษาที่วัดกลาง บ้านหนองสูง อำเภอคำชะอี จังหวัดนครพนม (ปัจจุบันเป็นจังหวัดมุกดาหาร) ท่านพระอาจารย์กงแก้ว ขนฺติโก เป็นเจ้าอาวาส ท่านพระอาจารย์กงแก้วเคยกล่าวว่า เวลาจิตเป็นสมาธิอยากให้ท่านทั้งหลายได้เห็นด้วย มันมีความสุขสงบที่สุดไม่มีอะไรเหมือน สุขใดในโลกไม่เท่าสุขของสมาธิในพรรษานี้ท่านตั้งใจประกอบความเพียรอย่างแรงกล้าจนเป็ นลม ๒ ครั้ง เนื่องจากฉันอาหารน้อย บางวันถึงกับอดอาหารเพราะทำให้การประกอบความเพียรเป็นไปได้ด้วยดี ไม่ต้องวิตกกังวลกับเหตุการณ์ภายนอก จิตมุ่งอยุ่แต่ภายในร่างกาย ต่อสู้กับกิเลสขันธมารตลอดเวลาอย่างไม่ย่อท้อ ท่านได้ตั้งสัจจะอธิษฐานว่า ถ้าจะตายขอให้ตายไปเลย อย่าได้เดือดร้อนญาติโยมหรือโรงพยาบาลเลย ท่านปรารถนาจะไม่ให้ใครเดือดร้อนลำบากด้วยเรื่องของสังขารของท่าน แม้ในปัจจุบันท่านก็รักษาร่างกายด้วยตัวท่านเอง
หลวงพ่อเคยพิจารณาที่จะปฏิบัติสมาธิแบบอุกฤฏ์ คือหวังจะสำเร็จมรรคผลนิพพานภายใน ๗ วัน ถ้าไม่สำเร็จก็จะยอมตายถวายชีวิตเป็นเดิมพัน แต่ได้รับการขอร้องจากโยมบิดา-มารดาให้เลิกคิดที่จะปฏิบัติเช่นนั้นเสีย ขอให้ปฏิบัติแบบค่อยเป็นค่อยไปจะได้อยู่อบรมญาติโยมนาน ๆ ได้นำเพื่อนร่วมโลกไปตามทางพุทธองค์ได้ทรงวางไว้ให้ได้มากเท่าที่จะทำได้ สมกับที่ว่ากว่าที่จะได้เกิดในภพภูมิความเป็นมนุษย์ได้นั้นแสนลำบากยากเข็ญ แต่คนส่วนมาก หลวงพ่อท่านว่ามักมัวเมาลุ่มหลงด้วยถูกทรมานมาแสนสาหัสจากภพภูมินรก ภูมิสัตว์เดรัจฉาน ทำให้หลงลืมที่จะรักษาความเป็นมนุษย์ไว้ ด้วยภพภูมินี้เป็นภพภูมิที่จะสามารถนำไปสู่นรก สวรรค์ หรหมโลก นิพพานได้ ภพภูมิต่าง ๆ ล้วนต้องอาศัยความเป็นมนุษย์เท่านั้นที่จะบำเพ็ญไปสู่ภพนั้น ๆ เทวดาจะไปนิพพานต้องจุติมาเกิดในโลกมนุษย์ก่อน อย่างนี้เป็นต้น หลวงพ่อจึงได้ปฏิบัติแบบค่อยเป็นค่อยไปตลอดพรรษา แต่ก็ยังเป็นแบบเคร่งครัด ปฏิบัติเสมอต้นเสมอปลาย
พรรษาที่ ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๑๑) ได้กลับไปจำพรรษาที่วัดป่าสุนทราราม บ้านกุดแห่ ในพรรษานี้ได้เพิ่มธุดงค์ข้อเยี่ยมป่ช้ามิได้ขาด พอออกพรรษาได้เดินทางไปกราบท่านพระอาจารย์บัว สิริปุณโณ วัดป่าหนองแซง จังหวัดอุดรธานี อยู่รับโอวาทท่าน ๑๐ คืน จากนั้นก็เดินธุดงค์ไปอำเภอบ้านผือ จังหวัดอุดรธานี ข้าฝั่งแม่น้ำโขงไปเวียงจันทน์ ประเทศลาว
พรรษาที่ ๑๓ (พ.ศ. ๒๕๑๒) ได้รับการแนะนำจากท่านพระอาจารย์คำ บ้านเศรษฐี จังหวัดอุบลราชธานี ให้เดินทางมาจำพรรษาที่วัดโนนแสนคำ ตำบลทุ่งแก อำเภอสว่างแดนดิน จังหวัดสกลนคร (ปัจจุบันตำบลเจริญศิลป์ อำเภอเจริญศิลป์ จังหวัดสกลนคร) ในพรรษานี้มีพระ ๒รูป สามเณร ๑รูป คือ ๑. พระอาจารย์เนย สมจิตฺโต ๒. พระอาจารย์สมหมาย องค์เดียวกับที่จำพรรษากับหลวงปู่ชอบที่ดอยแม้ว และสามเณรสม ท่านพระครูวิมลสีลาภรณ์ได้จำพรรษาที่วัดป่าโนนแสนคำนับแต่นั้นมาจนปัจจุบัน (พ.ศ. ๒๕๔๖)
ทุกช่วงออกพรรษา หลวงพ่อเดินทางออกไปธุดงค์ แต่มาระยะหลังสุขภาพท่านไม่แข็งแรง ท่านจึงเลือกที่จะปฏิบัติอยู่กับวัดป่าโนนแสนคำ ผู้เขียน (อ.อัมพร วรรณทอง) เคยบวชจำพรรษาอยู่ใกล้กุฏิของท่าน โดยอาศัยอยู่ ณ ห้องหนึ่งที่อยู่ตรงข้ามกับประตูเข้ากุฏิของท่าน ได้เฝ้าสังเกตการปฏิบัติธรรมของท่านเพื่อนำมาเป็นแบบอย่างในการปฏิบัติ หลวงพ่อพระครูวิมลศีลาภรณ์เป็นพระที่มีศิลาจาริยวัตรอันงดงาม เป็นพระที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัยเป็นอย่างยิ่ง สงบเสงี่ยมเรียบร้อยงดงามด้วยข้อวัตรปฏิบัติ หลวงพ่อท่านสอนเสมอ ๆ ว่าการรักษาศีลข้อวัตรปฏิบัติเป็นหัวใจของพระศาสนาและต้องปฏิบัติทุกลมหายใจเข้าออก ถือเป็นหน้าที่ จะหาข้อหลบหลีกปลีกหนีที่จะไม่ปฏิบัติไม่ได้โดยเด็ดขาด แม้ข้อสิกขาบทเพียงเล็กน้อยก็ไม่มีการยกเว้นได้เลย ศิลสิกขาบทเป็นความงดงามของพระเรา ใครปฏิบัติได้มากยิ่งงดงามมาก ไม่มีอะไรจะงดงามเท่าการรักษาศีลได้เลย การสอนที่ดีที่สุดคือการปฏิบัติเป็นแบบอย่างให้ดู แม้สุขภาพร่างกายของท่านไม่แข็งแรง แต่ถ้าสังเกตให้ดีจะดูไม่ออกว่าท่านป่วยอยู่ตลอดเวลา ญาติโยมที่มากราบนมัสการท่านก็จะเข้าใจว่าท่านแข็งแรงเพราะท่านไม่เคยบอกกล่าวให้ทรา บ น้อยคนนักที่จะรับรู้ปัญหาสุขภาพของท่าน บางคณะถึงกับนิมนต์ท่านให้เดินทางไปในที่ไกล ๆ โดยหารู้ไม่ว่าได้ทำร้ายสุขภาพของหลวงพ่อ ท่านต้องใช้ความอดทนเป็นอันมาก บางครั้งท่านได้ปรารภกับพระในวัดว่าวันนี้เกือบไปแล้ว เวลาที่ผมเห็นหลวงพ่อท่านเหนื่อย อ่อนเพลียมาก ๆ ผมเคยคิดที่จะบอกกล่าวให้ผู้เข้ากราบนมัสการได้รับทราบปัญหาสุขภาพของท่าน แต่หลวงพ่อท่านได้ห้ามไว้เสมอ ท่านบอกว่าท่านต้องการทำประโยชน์ให้โลกมากที่สุด
ท่านจึงต้องการทำประโยชน์ให้โลกให้เต็มความสามารถอย่างบริบูรณ์ ท่านมีเมตตาต่อญาติโยมที่เข้ากราบนมัสการองค์ท่านมาก เคยมีโยมที่ห่วงในสุขภาพของท่าน ต้องการที่จะกำหนดเวลาในการเข้ากราบนมัสการ แต่ท่านก็ห้ามไว้เสมอ ท่านได้ให้เหตุผลว่า โยมนั้นมีเวลาน้อยมากกว่าที่จะเข้าวัดได้ จิตของท่านหลวงพ่อเข้มแข็ง แต่สังขารร่างกายของท่านไม่ได้แข็งแรงเลย หลวงพ่อท่านทรงสังขารอยู่ได้ทุกวันนี้ด้วยแรงเมตตาธรรมสงสารเพื่อนเกิดแก่เจ็บตายร่ว มโลกเท่านั้น หลวงพ่อท่านบอกว่าท่านจะใช้ร่างกายให้เกิดประโยชน์มากที่สุด สมกับการที่ได้มาเกิดเป็นมนุษย์นั้นยากเย็นแสนเข็ญ
หลวงพ่อบอกว่าการรักษาภพภูมิมนุษย์นั้นไม่ง่ายเลย คนที่จะรักษาภูมิมนุษย์ไว้ได้ ต้องมีศีล ๕ ต้องรักษา กาย วาจา ใจ ให้สมบูรณ์ ท่านบอกว่า เวลานั่งสมาธิ เมื่อจิตดิ่งเข้าสู่สมาธิจิตสมบูรณ์แล้ว ได้เห็นการเกิดของตนเองและเพื่อนร่วมโลกแล้วน้ำตาไหล เกิดปีติระคนสงสารตนเองและเพื่อนร่วมโลกที่เกิดแล้วเกิดเล่า ลำบากในการเกิดในภพภูมิต่าง ๆ ไม่รู้จบรู้สิ้น อยากให้คนอื่นได้เห็นตาม จะได้เบื่อหน่ายในชาติ ชรา พยาธิ มรณะ ที่สัตว์ทั้งหลายดำรงอยู่เมื่อมีการเกิด ความทุกข์ทั้งหลายก็ไม่รู้จบรู้สิ้น คนทั้งหลายต้องการแต่การเกิด ไม่ต้องการเกิด แต่มีไหมที่มีแต่การเกิด แต่ไม่มีการตาย มันเป็นหลักความจริงที่ทุกคนไม่ยอมรับกันเอาเสียเลย มันเป็นความหลงที่ถอดรากถอนโคนยากเหลือเกิน ขอให้ท่านทั้งหลายพิจารณาให้เห็นจริงตามความเป็นตริงให้ได้ หลวงพ่อท่านจะสอนอย่างนี้เสมอ
หลวงพ่อพระครูจะเป็นพระที่รักสัจจะมาก
หลวงพ่อท่านบอกว่าจะทำอะไรต้องตั้งสัจจะ และเมื่อตั้งสัจจะแล้วต้องทำให้ได้ เวลาทำอะไร ท่านจะทำให้สำเร็จตามขั้นตอนที่ท่านวางไว้ แม้จะมีอุปสรรคเกิดขึ้นถ้างานั้นยังไม่สำเร็จ ไม่ว่าฝนจะตก แดดจะออกวาจาที่ท่านใช้จะนุ่มนวลไพเราะ คิดก่อนพูดเสมอ ทำให้เป็นที่ประทับใจแกญาติโยมที่เดินทางมาทำบุญที่วัดหรือได้ฟังธรรมะของท่าน ด้วยการอบรมธรรมคำสอนที่แยบคาย เต็มไปด้วยอุปมาอุปมัย ท่านสอนให้ใช้คำพูดให้เหมาะสมและให้เกิดประโยชน์แก่ผู้พูดและผู้ฟัง ผู้ฟัง ๆ แล้วสบายใจ นำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ กริยาที่ท่านแสดงออกมาจึงนุ่มนวลเรียบร้อยเป็นระเบียบงดงาม ธรรมะที่ท่านแสดงก็เป็นไปตามความเหมาะสมของหมู่คณะเฉพาะบุคคลที่รับฟัง ท่านจะแสดงธรรมให้เหมาะสมกับจริตนิสัยของผู้ฟัง เป็นธรรมะที่ยกเรื่องมาประกอบจากทั้งในสมัยพุทธกาลและในสมัยปัจจุบัน ด้วยท่านเป็นพระที่ติดตามข่างสารบ้านเมืองเสมอโดยเฉพาะหนังสือพิมพ์ ท่านอ่านเสมอเมื่อมีเวลา ท่านบอกว่าคนเราต้องรู้เรื่องของตนเองให้มากที่สุด พิจารณาให้มากที่สุด เรารู้ข่าวสารบ้านเมืองทั้งใกล้และไกลเพื่อนำมาใช้ในชีวิตประจำวัน ถือเป็นบทเรียนที่ทรงคุณค่าในเรื่องที่นำมาพิจารณา ทำดีเพิ่มขึ้นให้มาก ๆ ละเว้นจากสิ่งชั่วร้าย มุ่งหมายทำความดีให้มาก ๆ รักษากาย วาจา ใจ ให้เป็นสุข ทั้งยืน เดิน นั่ง นอน อย่างมีธรรมะ มีสติสัมปชัญญะรอบคอบตลอดเวลา
หลวงพ่อท่านเทิดทูนสถาบันพระมหากษัตริย์เป็นอันมาก
หลวงพ่อท่านสอนญาติโยมเสมอ ๆ ว่า ถ้าประเทศไทยเราไม่มีสถาบันพระมหากษัตริย์ ประเทศไทยจะมไม่สงบร่มเย็นอย่างปัจจุบันนี้ ในวันเฉลิมพระชนมพรรษาของราชวงศ์จักรี ท่านจะนำพระภิกษุสามเณรสวดมนต์ถวายพระพรเสมอ ๆ มิได้ขาด ท่านสอนว่า เมื่อนั่งสมาธิภาวนาเสร็จแล้วให้แผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลถวายองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอ ยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ และพระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์ แล้วจึงแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรสรรพสัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์เกิดแก่เจ็บตา ยด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ให้ถือปฏิบัติอย่างสม่ำเสมออย่าให้ขาด เมื่อท่านเทศนา ท่านจะเน้นย้ำอยู่เสมอ ๆ นอกจากนั้น ท่านยังสนใจใส่ใจในสุขภาพของทุกคนที่เข้ากราบนมัสการ
หลวงพ่อท่านจะให้แนวปฏิบัติเกี่ยวกับสุขภาพบ่อย ๆ เช่น ก่อนจะอาบน้ำ ท่านให้ราดน้ำที่ขาเพื่อให้ร่างกายปรับอุณหภูมิให้เข้าที่ก่อนจะได้ไม่เกิดการช็อคภา ยหลัง เรื่องฟัน ท่านแนะนำให้ขบเคี้ยวอาหารอ่อน ท่านให้แปรงฟันทำความสะอาดและใช้ไม้จิ้มฟันทำความสะอาดหลังรับประทานอาหารทุกครั้ง ฟันของท่านจึงคงทนทุกซี่จนปัจจุบัน
หลวงพ่อท่านบอกว่าการจะบรรลุธรรมเพียงลำพังก็เป็นไปไม่ยากนักสำหรับพระที่ปฏิบัติยอม ตามถวายชีวิตกับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่องค์ท่านเหล่านั้นก็เมตตาสงสารเพื่อนร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ต้องการได้ญาติมิตรไปด้วย ความสุขที่ได้รับจากการปฏิบัติสมาธิเป็นความสุขอันเยี่ยมยอด เป็นบรมสุข จะหาความสุขอื่นเทียบเทียมไม่มี แต่พูดเฉย ๆ นั้นเข้าใจยาก ต้องผู้ที่ปฏิบัติจริงเห็นจริงจึงจะเข้าใจชัดเจนหายสงสัย ในการอบรมสั่งสอนพระเณรที่มาอยู่ในวัดของท่าน ท่านจะแนะนำสั่งสอนตั้งแต่การยืน เดิน นั่ง นอน การขบฉัน การต้อนรับญาติโยม การปฏิสันถารต้อนรับพระภิกษุสามเณรที่เดินทางมาที่วัด การโดยสารรถต่าง ๆ การใช้ห้องน้ำห้องส้วม การออกบิณฑบาต การดูแลความเป็นอยู่ของพระลูกศิษย์ ให้ความเมตตากับทุกท่านจะเดินดูความเรียบร้อยทุกวัน วันหนึ่ง ๆ หลายเที่ยวในขณะที่ท่านจะเดินดูความเรียบร้อยทุกวัน วันหนึ่ง ๆ หลายเที่ยวในขณะที่ท่านเดินตรวจบริเวณนั้น ท่านจะกำหนดเหมือนเดินจงกรม เสียงเดินของท่านหลวงพ่อเบามาก ๆ ทุกคนที่อยู่ด้วยกับท่านทราบดีในเรื่องนี้
หลวงพ่อท่านเป็นพระหมอยาแผนโบราณ ท่านจะคอยแนะนำต้นไม้ที่เป็นยาให้ผู้สนใจอยู่เสมอ ยาที่ท่านขบฉันในการรักษาโรคของท่านล้วนเป็นยาแผนโบราณ หลวงพ่อท่านมักจะนำต้นสมุนไพรต่าง ๆ มาปลูกไว้บริเวณวัด ลูกศิษย์บางท่านนำแคปซูลสำหรับบรรจุยาไปถวายท่าน ท่านก็ให้พระภิกษุสามเณรนไปพรรจุยาสมุนไพรที่ไปว่าจ้างให้เขาบดแล้งแจกจ่ายให้กับผู้ ต้องการโดยไม่คิดมูลค่า หลวงพ่อท่านบอกเสมอว่ายาสมุนไพรมีโอกาสแพ้น้อย ถ้าแพ้ให้หยุดกิน อาการแพ้จะหายเอง ของดีในบ้านเมืองเรายังมีอีกมาก ขอให้ช่วยกันรักษา อย่าได้เห่อตามต่างชาติจนมากเกินไป จะทำสิ่งใดให้พิจารณาให้ดี ๆ เสียก่อน ของดีคนไทยไม่เห็นคุณค่ามีอีกมาก แต่พอต่างชาติเขานำไปดัดแปลงแต่งเติมจดลิขสิทธิ์แล้วนำกลับมาโฆษณาใหม่ คนไทยกลับชื่นชอบชื่นชม ยกย่องกันใหญ่ทั้งที่แต่เดิมเป็นของคนไทย เช่น หัวบุก ญี่ปุ่นนำไปวิจัยแล้วนำไปจดทะเบียนเป็นของเขา นำกลับเข้ามา คนไทยกลับชื่นชมว่าดี เห่อไปซื้อเขายาไทยมีอีกมาที่รอให้ลูกหลานไทยบำรุงรักษา ค้นคว้าศึกษา
การก่อสร้าง หลวงพ่อจะดำเนินการตามความเหมาะสม ตามกำลังศรัทธาที่มีผู้ประสงค์จะก่อสร้าง เมื่อท่านพิจารณาว่าไม่เดือดร้อนจนเกินไปท่านก็จะอนุโลม บางครั้งท่านไม่ต้องการสร้าง แต่เมื่อขัดศรัทธามากก็ไม่ขัด เช่น การสร้างซุ้มประตู และเมื่อดำเนินการก่อสร้าง หลักการก่อสร้างของท่านจะต้องมั่นคงแข็งแรง ทนทาน ส่วนจะสำเร็จหรือไม่ท่านปล่อยตามกำลังศรัทธาของผู้ก่อสร้าง ท่านจะไม่บอกกล่าวเรี่ยไร ปล่อยให้มีศรัทธาเอง หลวงพ่อบอกว่าการทำบุญที่เกิดจากจิตศรัทธาก่อให้เกิดบุญอันยิ่งใหญ่ ใครต้องการสร้างต้องเรียนขออนุญาตเอง ใครจะร่วมทำบุญก็ให้เป็นไปตามศรัทธาปสาทะของแต่ละบุคคล ไม่ต้องการบอกบุญให้เป็นที่ลำบากใจแก่ญาติโยม บุญกุศลคนใดทำคนนั้นได้
หลวงพ่อท่านกล่าวว่า ศานาพุทธไม่ใช่ศาสนาบังคับ เป็นศาสนาแห่งความศรัทธาเลื่อมใส เป็นศาสนาแห่งความสงบสุขร่มเย็น ไม่เป็นไปเพื่อการเบียดเบียน ก่อความวุ่นวายแกคนและคณะบุคคล แก่บ้านเมืองไม่รังแกรุกรานศาสนาอื่น ไม่ลอกเลียนแบบศาสนาอื่น ไม่มุ่งแสวงหาผู้คนมานับถือเพื่อเอาลาภ หือเอาลาภไปหลอกล่อให้บุคคลมานับถือ เป็นศาสนาแห่งเหตุผล ปฏิบัติได้จริงเห็นจริง ท่านสอนให้เห็นตามความเป็นจริงของโลก ความเป็นจริงนี้อยู่คู่โลกมานานแสนนาน ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ จิตเป็นเรื่องสำคัญที่สุด ผู้ใดเห็นจิตตนเองผู้นั้นชื่อว่าได้เห็นธรรม ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นชื่อได้ว่าเห็นพระพุทธเจ้า ท่านบอกว่ามีข้ามีของ ก็มีภาระยุ่งยากกับสิ่งนั้น เป็นเจ้าอาวาสก็ต้องลำบากดูแลวัดว่าศาสนา ดูแลความเรียบร้อย ไม่ทำก็ไม่ได้ เพราะเป็นหน้าที่ที่โลกเขาจัดให้แล้ว อยู่กับโลกก็ต้องทำหน้าที่ของโลกให้สมบูรณ์แต่ก็ต้องรักษาธรรม ปฏิบัติธรรมไว้ให้ดี อย่าให้โลกลบล้างธรรมะได้เป็นอันขาด เพราะความเป็นจริงของโลกคือธรรมะ
มีผู้เรียนถามหลวงพ่อว่าศาสนาอื่นเขามารุกราน ท่านบอกว่า เราไม่ต้องทำอะไรเลย ขอแต่เราชาวพุทธปฏิบัติตามคำสอนขององค์สัมมาสัมพุทธเจ้าให้ดีที่สุด พระภิกษุสามเณรก็ปฏิบัติอยู่ในศีล สมาธิ ภาวนา สร้างปัญญา ไม่รักษากิเลส ขจัดความโลภ ความโกรธ ความหลง ให้หมดไปอยู่ตลอดเวลา รักษาสมาธิจิตอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก ฝ่ายอุบาสิกก็ทำทาน รักษาศิล ปฏิบัติสมาธิภาวนาอยู่ไม่ให้ขาด เท่านี้ก็ไม่มีศาสนาใดมาทำอะไรเราได้ อย่าไปร้อนใจกับเหตุภายนอกให้วุ่นวายเลย ขอให้ทุกค่นรับเร่งมาทำทาน รักษาศีล รักษากายวาจาใจ ปฏิบัติให้ได้ทุกอริยาบถ ยืน เดิน นั่ง นอน จะได้พบประโยชน์บรมสุขอันไพศาลเบิกบานทั้งกายและใจ เป็นความสุขอันยิ่งใหญ่ จะหาใดมาเปรียบไม่ได้เลย ขอให้ใส่ใจสนใจกับจิตของตนเองให้มาก อย่าให้สอดส่ายไปทางอื่น ต้องการบุญ บุญก็อยู่กับตนเองนั้นแหละ ไปเอากับท่านผู้อื่นก็ไม่เหมือนทำบุญด้วยตนเอง การภาวนาเป็นบุญอันยิ่งใหญ่ ที่ไม่ต้องลงทุนด้วยทรัพย์สมบัติให้ลำบากตนและผู้อื่นในการแสวงหาทรัพย์นั้น ๆ เร่งเอา ทำเอา อยู่ในตัวของเรา ทำได้ตลอดเวลา ไม่ต้องเลือกกาลสถานที่ การแสวงบุญจากครูบาอาจารย์ท่านผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบก็ดีอยู่ แต่มันนานได้
การบวชสามเณรภาคฤดูร้อน หลวงพ่อท่านเมตตาบอกกับผู้เยียนว่าการที่จะได้ประโยชน์ในปัจจุบันก็ไม่มากนัก แต่ประโยชน์จากกาลข้างหน้าเมื่อเขาโตขึ้นนั้นมีมาก คนยิ่งแก่ตัวไปก็จะมีปัญหาให้ทุกข์มากขึ้น คนที่ไม่เคยผ่านการอบรมมาก่อนก็จะไม่มีที่พึ่งพิงอาศัย คนที่เคยได้รับการอบรมมาก่อนก็จะคิดได้ หาทางออกของปัญหาให้ตนเองได้ คนที่มีปัญหาแล้วฆ่าตัวตาย คนเหล่านั้นขาดที่พึ่งทางใจ ขาดวิธีแก้ไขปัญหา หาที่ปล่อยที่วางไม่ได้ ถ้าได้รับการอบรมมาบ้างก็จะรู้ว่านี่มันเป็นเรื่องของโลกมันมีประจำโลกมานาน ปัญหามันไม่ได้เกิดเฉพาะเราเท่านั้น คนที่ได้ผ่านการอบรมก็จะมีเวลาหยุดคิด สามารถพิชิตปัญหานันได้ไม่ยากเลย การฆ่าตัวตายก็ไม่มี หรือมีก็น้อย
การทำประโยชน์ให้โลกต้องอาศัยความละเอียดอ่อนอยู่มาก จะได้ประโยชน์เดี๋ยวนั้นก็มี เช่น ทำงานก็จะได้งานที่ทำอยู่ให้เห็น ไม่มากก็น้อย แต่บางสิ่งบางอย่างต้องอาศัยเวลานาน เช่น การเรียนคำสอนธรรมะ ถ้าไม่พิจารณาก็จะไม่เห็น การปฏิบัติธรรมของเราก็เหมือนกัน ต้องอาศัยเวลาและขั้นตอนของแต่ละบุคคล แล้วแต่บุญบารมีของแต่ละบุคคลว่าสะสมมามากน้อยเพียงใด แต่ที่สำคัญอยู่ที่ใจต่างหาก ว่าจะตั้งใจปฏิบัติมากน้อยเพียงใด คนที่มีบารมีมากไม่ทำต่อก็ไม่เกิดประโยชน์อันใด คนที่มีบุญเก่าน้อยแต่ชาตินี้ทำบุญมาก ปฏิบัติมาก ก็ไปได้เหมือนกัน อย่ามัวนั่งรอบุญเก่าอยู่เลย รีบสะสมบุญในปัจจุบันให้มาก ทำให้มาก พิจารณาให้มาก ทุกลมหายใจเข้าออก จะเกิดประโยชน์กับตนเองแน่นอน อย่ารอให้คนอื่นทำให้ ขอให้รีบทำเองปฏิบัติเอง อย่ารอให้เขามาทำให้ เขาไม่ทำให้ก็จบกัน จะทำอะไรได้ ขอให้ตั้งใจทำเอาตั้งแต่เดี๋ยวนี้เลย หลวงพ่อท่านสอนเสมอว่า ในดวงเดิมของเราใสจริง ๆ ที่มัวหมองอยู่นี้เป็นเพราะกิเลสบัง กิเลสทำให้ใจเศร้าหมอง ทาน ศีล สมาธิ ภาวนา ปัญญา เป็นสิ่งที่ชำระใจให้บริสุทธิ์ ทำเองเห็นเอง หายสงสัย
หลวงปู่เนย สมจิตฺโต (พระครูวิมลสีลาภรณ์) วัดป่าโนนแสนคำ บ้านทุ่งคำ ต.เจริญศิลป์ อ.เจริญศิลป์ จ.สกลนคร ได้ละสังขารด้วยอาการสงบแล้ว ณ กุฏิของท่าน วัดป่าโนนแสนคำ เมื่อวันศุกร์ที่ ๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๕ เวลา ๑๖.๓๒ นาฬิกา ด้วยโรคไตวายเฉียบพลัน สิริรวมอายุได้ ๗๔ ปี ๗ เดือน ๑๗ วัน พรรษา ๕๔

[ ราคา ] ฿500
[ สถานะ ] มาใหม่
[ติดต่อเจ้าของร้านเจ้าพระยาพระเครื่อง] เบอร์โทรศัพท์ : 081-6414009,029243140 ( อ้น ระโนด ) line ID weerapong07

วัตถุมงคล: พระเครื่องเกจิอาจารย์ภาคอีสาน

เหรียญอาจาริยบูชา ปี 2535 หลวงพ่อคูณปลุกเสก เนื้อทองแดงรมน้ำตาล