ชาติภูมิ

     หลวงปู่เจ็ก ฐิตธัมโม นามเดิม เจ็ก มะนาวี เกิดเมื่อ วันพุธ ขึ้น 9ค่ำเดือน10 รศ.121 วันที่10 กันยายน พศ.2445 ณ. บ้านเจ็นตก ต.ตำนาน เมืองพัทลุง

     โยมบิดา ชื่อ นายแดง มะนาวี โยมมารดา ชื่อ นางชุม มะนาวี มีพี่น้องรวม 6 คน หลวงปู่เจ็กเป็นบุตรคนที่ 2

    เมื่อ หลวงปูเจ็ก อายุได้ 10ขวบ ก็ได้ บรรพชาเป็นสามเณร ณ.วัดจินตาวาส (เจ็นออก)ต.ตำนาน เมืองพัทลุง เพื่อเล่าเรียน ก ข ก กา และ คุณพระนอโม ขอมไทย ต่างๆ จาก พระอธิการชุม โอภาโส เจ้าอาวาสวัดโพธิ์ตำนาน ต.ตำนาน เมืองพัทลุง และได้ศึกษาวิชา กับ พระอธิการขำ (พระครูถาวรกรณีย์) เจ้าอาวาสวัดจินตาวาส (เจ็นออก) ต.ตำนาน เมืองพัทลุง จนสิ้นวิชา

      พระอธิการขำ ก็ได้นำไปฝากเรียนสรรพเวทย์วิทยาต่อกับ หลวงปู่ทอง วัดประจิมทิศาราม (เจ็นตก) ผู้มีสรรพเวทย์วิเศษขลัง รวมทั้งด้านสมุนไพรใบยารักษาชีวิตคนให้พ้นจากสรรพโรคา

     ตอมา ทางบ้านท่าน ขอร้องให้สึกมาช่วย งานทางบ้าน ท่านก็ได้สนใจในทางงานช่างทั้งปวง งานปั้น งานแกะสลัก ทำเครื่องดนตรีพื้นบ้าน และการฝึกรำ มโนราห์ จนทางบ้านท่านฐานะมั่นคงดีแล้ว หลวงปู่เจ็ก จึงได้ขอทางโยมพ่อโยมแม่บวชอีกครั้งหนึ่ง..เมื่ออายุได้ 23ปี

     อุปสมบท

     หลวงปู่เจ็ก ฐิตธัมโม ท่านเป็นผู้เลื่อมใสในพระบวรพุทธศาสนา อย่างลึกซึ้งอยู่แล้ว จึงได้ขอทางโยมพ่อโยมแม่บวชอีกครั้งหนึ่ง เมื่ออายุได้ 23ปี หลวงปูเจ็ก ฐิตธัมโม ได้เข้าอุปสมบท ณ พระอุโบสถวัดจินตาวาส (เจ็นออก)ต.ตำนาน เมืองพัทลุง เมื่อวันศุกร์ แรม6ค่ำ เดือน3ปีชวด เวลา15.32น. ตรงกับวันที่ 13 กพ. พศ.2467 โดยมี หลวงพ่อดำ อินทสโร เจ้าอาวาสวัดท่าแค เป็น องค์อุปัชฌาย์ พระครูวินัยธร ชู วัดควนอินทรนิมิตร เป็นพระกรรมวาจา พระอธิการขำ (พระครูถาวรกรณีย์) เจ้าอาวาส วัดจินตาวาส (เจ็นออก) เป็นอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า ฐิตธัมโมภิกขุ

      ต่อมา หลวงปู่เจ็กก็ได้เรียนสรรพเวทย์วิทยาชั้นสูงต่อกับ หลวงปู่ทอง วัดประจิมทิศาราม (เจ็นตก) ผู้มีสรรพเวทย์วิเศษขลัง รวมทั้งด้านสมุนไพรใบยารักษาชีวิตคนให้พ้นจากสรรพโรคา

      หลวงปู่ทอง วัดประจิมทิศาราม (เจ็นตก) เป็นผู้มี วาจาสิทธิ์ สรรพเวทย์วิเศษขลัง รวมทั้งด้านสมุนไพรใบยารักษาชีวิตคนให้พ้นจากสรรพโรคา เก่งกล้าในวิชาต่อกระดูกเป็นที่เล่าขาน วิชา อักษรเสกเลขยันต์ มหาอุตม์ คงกระ พันชาตรี วิชาสร้างตะกรุดเครื่องรางของขลังสารพัน อันวิเศษ ตลอดจนการหลอมโลหะแปรธาตุ

     หลวงปู่ทอง วัดประจิมทิศาราม (เจ็นตก) ได้เมตตาถ่ายทอดให้จนหมดสิ้นกระบวนสรรพวิทยา และได้เมตตาสั่งสอน ทดสอบกวดขันจน ไช้ได้ตามคำภีร์วิเศษ จนชำนาญดีทุกวิชา เมื่อหลวงปู่ทอง วัดประจิมทิศาราม (เจ็นตก) มรณะภาพลง เมื่อ พศ.2490 หลวงปู่เจ็ก ฐิตธัมโม ก็ยังได้ศึกษาสรรพเวทย์วิเศษขลัง ต่อจาก หลวงปู่เมฆ ปุณณสโร ผู้ล่องหนหายตัวได้(หลวงปู่เมฆ ปุณณสโร เจ้าอาวาสวัดประจิมทิศาราม (เจ็นตก)องค์ต่อมา ซึ่งมีศักดิ์เป็นศิษย์ผู้พี่ของท่าน ) หลังจากนั้ หลวงปู่เจ็ก ฐิตธัมโม ก็ยังได้เดินทาง ไปยังวัดต่าง ที่มีพระอาจารย์ทรงคุณสรรพเวทย์วิเศษขลัง เพื่อแลกเปลี่ยนวิชาความรู้อันวิเศษ ซึ่งกันและกัน เช่น

      พระอาจารย์ดิษฐ์ วัดปากสระ

      พระครูสิทธิยาภิรัต (เอียด ) วัดดอนศาลา

      พระครูกาเดิม (ปาน) วัดเขียนบางแก้ว เขาซัยสน

      หลวงปู่เล็ก ปุญญโก วัดประดู่เรียง ควนขนุน

      พระครูจรูญกรณีย์ (ตุด) วัดคูหาสวรรค์

      หลวงปู่หมุน ยสโร วัดเขาแดงตะวันออก

      หลวงพ่อศรีแก้ว กุลคุโณ วัดไทรใหญ่ ควนเนียง สงขลา

      และพ่อท่านสีนวน วัดบ้านด่าน หัวไทร นครศรี เป็นต้น

      หลวงปู่เจ็ก ฐิตธัมโม ได้จำพรรษาอยู่ ณ วัดจินตาวาส (เจ็นออก) จนประมาณ พศ.2478 ก็ ได้ย้ายไปจำพรรษาอยู่ ณ.วัดประดู่ทอง 2 ปี ต่อมาปี 2480 นายปั้นทองมาก และชาวบ้าน วัดเขาแดงตะวันตก มานิมนต์ท่าน หลวงปูเจ็ก ไปจำพรรษาที่ วัดเขาแดงตะวันตก ซึ่งมี พ่อท่านแจ้ง สุภาจาโร สหธรรมิกของหลวงปู่ จำพรรษา อยู่ก่อนแล้ว..ท่านจึงได้ย้ายมาจำพรรษาที่ วัดเขาแดงตะวันตก จวบจนสิ้น อายุขัยของท่าน

      เมื่อ พศ. 2528 หลวงปู่เจ็ก ฐิตธัมโม ได้ อาพาธด้วยโรคชรามีอาการมือบวมเท้าบวม ทางศิษย์ก็ได้หาทางรักาาจนท่าน มีอาการดีขึ้น จนกระทั่งเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พศ. 2528 หลวงปู่เจ็กก็ไม่ยอมฉันอาหารและยาทมุกชนิด จนในคืนวันที่ 3 ธันวาคม พศ. 2528 เวลา21.20 น. ท่านก็ได้ละสังขารอย่างสงบ ศิริอายุได้83ปี2เดือน23วัน 60 พรรษา

      หลวงปู่เจ็ก ฐิตธัมโม เป็นผู้ทรงคุณวิเศษขลัง ในหลายๆด้าน เก่งกล้าในวิชาต่อกระดูกเป็นที่เล่าขาน วิชาคงกระพันชาตรี วิชาสร้างตะกรุดเครื่องรางของขลังสารพัน ปรากฎคุณอันวิเศษ ตลอดจนการหลอมโลหะแปรธาตุ และยังได้เลื่องลือทางด้านยาสมุนไพร ช่วยชีวิตผุ้คน ยาสมุนไพรที่ลือชื่อของท่าน เช่น ยาแก้ยาสั่ง ยาแก้พิษงูทุกชนิด ยาแก้โรคผิวหนัง โด้ เปื่อย เรื้อน กลากเกลื้อน เน่าเปื่อยพุพอง หนองเน่า ทั้วปวง.. และน้ำมันต่อกระดูกอันวิเศษ กระดูกบั่น ลั่น ร้าวหัก แหลกแตก ก็ประสานได้สิ้น ไม่ต้องพิการ หรือตัดด้วน เลยสักราย