อภินิหารหลวงพ่อเงิน

เมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2502 หลวงพ่อเงิน เดินทางไปเชียงใหม่โดยรถยนต์กับ พ.ต.อ.ศิริ คชหิรัญ อดีตผู้กำกับการตำรวจภูธร ลูกศิษย์ของท่านที่มีความเคารพนับถือหลวงพ่อมาก ไม่ว่าจะย้ายไปรับราชการ ณ จังหวัดใด เป็นต้องนิมนต์หลวงพ่อให้ไปเที่ยวทุกครั้งไป

กุฏิพำนักและที่ตั้งสรีระของ หลวงพ่อแช่ม ฐานุสสโก เจ้าอาวาสองค์ต่อมา จากหลวงพ่อเงิน

พ.ต.อ.ศิริและหลวงพ่อเงินเดินทางจากกรุงเทพฯ ไปถึงบ้านตาคลี จังหวัดนครสวรรค์ ก็ได้พบกับเหตุการณ์ที่เลวร้ายคาดไม่ถึงเพราะมีคนร้ายประมาณสิบคนกำลังปล้นรถเมล์อยู่ข้างหน้า!

รถของ พ.ต.อ.ศิริวิ่งไปด้วยความเร็วตามปกติ และหาทราบไม่ว่าที่นั่นเขากำลังทำอะไรกันอยู่ เมื่อหวนถึงที่เกิดเหตุ พวกคนร้ายหันมาเห็นเข้าเกิดเข้าใจผิด คิดว่าเป็นรถของเจ้าหน้าที่ตำรวจจะเข้ามาจับกุม จึงใช้ปืนสั้นและปืนยาวระดมยิงสกัดกั้น กระสุนปืนของพวกคนร้ายถูกกระจกหน้ารถและหม้อน้ำแตกกระจาย!

คนในรถที่ประสบกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็ต่างตระหนกตกใจ ก้มลงกราบหลวงพ่อเงินที่นั่งสงบอยู่และร้องขอให้หลวงพ่อช่วย

ปรากฏว่า กระสุนปืนนับเป็นสิบชนิดที่คนร้ายยิงมานั้น ไม่ต้องผิวกายผู้ใดเลย!

ถูกลอบยิง

แต่โชคร้ายก็ยังพัดกระหน่ำคนในรถของ พ.ต.อ.ศิริ คชหิรัญ ซ้ำสองในเที่ยวกลับจนได้!

กล่าวคือเมื่อ พ.ต.อ.ศิริ พาหลวงพ่อกลับจากเชียงใหม่หลังจากเสร็จธุระแล้ว ขณะที่รถวิ่งพ้นจากเขตอำเภอเถิน อำเภอลี้ เข้ามาถึงเขตจังหวัดตาก ได้เกิดมีการดักยิงกันขึ้น!

เนื่องจากบริเวณนั้นเป็นป่าทึบสองฟากทาง ซ้ำยังมีก้อนหินก้อนโตๆ วางเรียงรายริมทาง เหมาะสำหลับเป็นที่กำบังของคนร้ายด้วย

พอรถวิ่งมาถึงบริเวณนั้น หมู่ทรชนก็กรูกันออกมาจากที่ซุ่ม ร้องบอกให้รถหยุด เมื่อรถไม่ยอมหยุดพวกมันก็สาดกระสุนเข้าใส่หมายให้วอดวายทั้งคันรถ

พ.ต.อ.ศิริ คชหิรัญ กับคุณนายพรรณพิมพ์ ภรรยา เห็นเหตุการณ์ดังนั้นก็กระโดดออกมาจากรถยนต์ แล้วยิงโต้ตอบแบบถวายชีวิต ส่วนคนอื่นที่มีปืนก็ช่วยยิงต่อสู้ด้วย เหตุการณ์อลหม่านอยู่ประมาณสิบนาที เสียงปืนก็สงบ!

ผลจากการต่อสู้กันในครั้งนั้นฝ่ายคนร้ายจะเป็นตายร้ายดีอย่างใด ไม่มีใครทราบ เพราะพวกมันหายเข้าไปในป่าข้างทาง แต่ฝ่าย พ.ต.อ.ศิริ คชหิรัญ มีผู้บาดเจ็บหนึ่งคน คือ คุณนายอรุณ สุจริตจิต อีกคนหนึ่งโดนยิงแต่ไม่เข้า คือ ส.ต.ต.เสถียร คชหิรัญ

คุณนายอรุณนั้นร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด ด้วยโดนกระสุนเข้าที่รักแร้ใกล้หัวใจ ได้แต่ก่อนมาในรถยนต์โดยมีหลวงพ่อเงินคอยปลุกปลอบใจตลอดทาง

ไร้ร่องรอย

พระสถูปองค์เก่าแก่ของวัด

เมื่อถึงโรงพยาบาลจังหวัดตาก เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลได้รีบนำเปลมาหามคนเจ็บขึ้นนอนบนเตียง พอรู้ว่าใครเป็นใคร ทั้งนายแพทย์และพยาบาลก็พากันกุลีกุจอให้ความช่วยเหลือเป็นการด่วน โดยส่งให้พลพยาบาลนำคนเจ็บเข้าห้องผ่าตัด

ณ ห้องผ่าตัดใหญ่ห้องนั้น คุณนายอรุณขอนิมนต์หลวงพ่อให้เข้าไปยืนด้านเหนือศีรษะเพื่อเป็นกำลังใจอยู่ด้วย

นายแพทย์นำเครื่องมือเข้ามาในห้อง พลางปลุกปลอบให้คนไข้ใจดี ๆ

แล้วนางพยาบาลก็ช่วยยกแขนซ้ายของคุณนายที่หนีบไว้แน่นออก พอแขนแยกจากกาย ลูกกระสุนที่แนบติดกับเนื้อคุณนายก็ตกลงมา! มีรอยไหม้เกรียมตรงซอกรักแร้หน่อยเดียว นอกนั้นหาบาดแผลไม่เจอ!

ทั้งนายแพทย์ ทั้งนางพยาบาลรวมทั้งคนป่วย ก้มลงกราบหลวงพ่อเงินเกือบจะพร้อมกัน!แล้วหลวงพ่อก็ต้องเสียพระเครื่องในย่ามอีกหลายองค์ ณ โรงพยาบาลแห่งนั้น!

ควรแก่การบูชา

บัดนี้หลวงพ่อเงินได้ถึงกาลมรณภาพตามกฎแห่งสังสารวัฏ แต่เกียรติคุณของท่านขจรขจายไปทั่วทุกสารทิศ ไม่มีวันลืมเลือน ผู้คนยังคงให้ความเคารพสักการะท่านมิได้เปลี่ยนแปลง

ทุกคนยอมรับว่า หลวงพ่อเงิน จันทสุวัณโณ เป็นพระภิกษุที่ปฏิบัติชอบ ได้ประกอบประโยชน์ไว้แก่พระพุทธศาสนา และแก่ประชาชนเป็นอเนกประการ นับเป็นปูชนียบุคคลที่มีคุณค่าควรแก่การกราบไหว้เป็นอย่างยิ่ง

ท่านหาได้เป็นแต่เพียงเทพเจ้าของชาวบ้านตอนยายหอมเท่านั้นไม่ แต่ท่านเป็นเทพเจ้าของชาวพุทธทั้งมวล !